maandag 10 oktober 2016

Salontafel-perikelen...

Een tijdje terug vatte ik het plan op om onze tafels een wat andere uitstraling te willen geven. We hebben destijds tafels gekocht van mooi verweerd teakhout. Maar in de loop der jaren was het hout best wel vergeeld/oranjeachtig geworden. Ook hadden we destijds de tafels behandeld met houtzeep om vlekvorming te voorkomen, maar dat geeft een glanzende afwerking van het hout. En dat vond ik ook niet zo mooi meer.


Ergens het afgelopen jaar had ik de salontafel een keer grondig geschrobt met groene zeep omdat er met stift op de tafel gekleurd was... Door die schrobbeurt was de beschermende laag houtzeep er ook af. Dat vond ik wel mooi, dat die glanzende laag eraf was. Dus liet ik het zo. Maar omdat er door geknoei van de kinderen steeds vlekken in het hout kwamen, moest ik dat schrobben regelmatig herhalen. Niet echt handig dus, bovendien werd daardoor het hout van het bovenblad van de salontafel steeds 'kaler' in vergelijking met de rest.


Dus er moest wat mee gebeuren. Ik wilde het hout weer een verouderde kleur geven en daarna behandelen met iets wat voor een matte beschermlaag zou zorgen. Uiteindelijk vond ik hier geschikte producten voor.


De tafel bracht ik mooi op kleur met de loogbeits. Maar toen vond ik het wat teveel grijs en te weinig bruin... Wat nu? Na een tijdje rondzoeken naar een geschikt product, wat niet echt lukte... besloot ik het eens met koffie te proberen! Ja je leest het echt goed: KOFFIE!!! Ik zette een sterk potje koffie. En smeerde de tafel daarna in met een 'papje' van koffieprut gemengd met de koffie. Goed gelijkmatig verdelen, daarna laten drogen. En dan de gedroogde koffieprut eraf vegen. Dit herhaalde ik een aantal keer tot de kleur naar mijn zin was. 


Toen het hout weer een mooie kleur had, bracht ik de beschermlaag aan...
En dat liep dus helemaal mis! Want de laag droogde niet mat op, maar tot mijn grote schrik juist glanzend! Ik begreep er niets van! Ik hoopte nog dat het bij zou trekken, maar niet dus. Toen maar eens contact opgenomen met de winkel, waar ik het spul had gekocht. De eigenaresse had ook niet direct een verklaring, maar beloofde met de leverancier contact op te nemen.


Daarna bedacht ik, dat ik zelf ook nog wel even wat proefstukjes kon maken om evt. oorzaken te vinden, danwel uit te sluiten. En daarbij ontdekte ik dus dat ik zelf een kolossale fout gemaakt had... Ik was vergeten de pot voor gebruik goed door te roeren! Wat een stommeling! Cor heeft me dus echt uitgelachen toen we hier achter kwamen! Nu kan ik er ook wel om lachen, maar op dat moment had ik flink de pee in...
Die laag moest er dus weer af. En dat was bepaald gemakkelijker gezegd als gedaan... Ik durfde in eerste instantie niet te schuren, i.v.m. de diepe nerven etc. in het hout. Daarom probeerde ik het eerst met afbijt. Maar daarmee ging maar een deel van de lak eraf. Het zag er niet meer uit, en ik vreesde dat het nooit meer goed zou komen. Toen toch maar de schuurmachine gepakt en aan de slag gegaan. Dat ging gelukkig wel. Het reliëf in het hout bleef tot mijn opluchting redelijk behouden. En heb ik daarna weer wat beter teruggebracht door er nog even met een staalborstel overheen te gaan.


En toen was ik dus weer terug bij af. Weer een kale tafel. En zo kon ik weer met een schone lei beginnen! De tafel weer opnieuw op kleur gebracht met loogbeits en koffie. Wat donkerder gedaan als de eerste keer. En daarna opnieuw de beschermlaag erop gezet. En dit keer natuurlijk eerst goed geroerd... tot ik een ons woog! Dat kun je begrijpen! 


Gelukkig is het uiteindelijk dus helemaal goed gekomen. 
En ziet onze tafel er nu weer helemaal mooi uit!






Nu nog een keer moed vatten om de eettafel ook aan te pakken!

2 opmerkingen:

  1. Wat een werk heb je hier aan gehad, maar gelukkig heb je doorgezet. Het is vaak een zoektocht naar de juiste methode, maar het resultaat mag er zijn.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een werk. Je zult wel blij zijn dat het eindelijk af is en ook nog naar je zin!

    BeantwoordenVerwijderen